شنبه، دی ۲۸، ۱۳۸۱

توي دوراهي بودن خيلي بده. خيلي خيلي بده. نمي‌تونم سريع تصميم بگيرم. شديداً احتياج به زمان دارم. و دلم مي‌خواد همه‌چيز تا اون موقع خيلي عادي پيش بره. دوست من، تو رو خدا باهام صحبت كن. تو تصميم‌گيري كمكم كن. به كمك فكريت شديداً محتاجم. بعداً مي‌بينمت. باي‌باي

هیچ نظری موجود نیست: