مي دوني. وبلاگ مثل بچه مي مونه. چقدر بده كه آدم بچه شو از دست بده به خاطر رئيسي كه اولش خيلي دموكرات به نظر مي ياد. بعدش با يه كامنت ضايع. و صحبتهاي بعدي خودش. خودشو لو مي ده. اولش خيلي عصباني شدم. ولي الان خودم رو با اين گفته راضي مي كنم كه:
آن نيز بگذرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر